İpektin, trene şarktan binmiştin,
eskiden bir kasaba olduğun unutulsun içindi
üstündeki gurbeti Türkçenin mantosuyla geçişin,
dilde kelime yetmiyor zira incesin ipekliden
şimdi öyle güzelsin ki hepimizden Türkçesin!
Annemin bahçesinde bir dize yetiştirsem
anlardı dilimdeki acımasız çocuğu:
— Lale varken gül alınır mı sence?
deseydim de alınmazdı, gül kalırdı gülannem
kötü çiçek yetişmez ki Türkçede!
Deniz var ya arkadaşım bir mektup
aldıydı halkın taşra bölgelerinden
imla halk getire de imzası çoktu
hemen aşktan çekilmesi isteniyordu
aşk haline denizden çekildi Türkçe!
Dedim : Türkçe olur muydu aşk olmasaydı?
Dedim : Türkçeden yapılır şarap dediğin
– üzüm gözlü deniz ne güne duruyorsa –
Dedim : Türkçenin bahçesinden kiraz çalmazsa
ne yer ne içer ne yazar şair dediğin!
Haydar Ergülen
